Ασθένεια των εργαζομένων γραφείου: πώς να θεραπεύσετε την οστεοχονδρωσία - συστάσεις γιατρών

Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Πώς να απαλλαγείτε από τον πόνο, να εξαλείψετε τα συμπτώματα και να βρείτε τα αίτια της νόσου, καθώς και συμβουλές από γιατρούς για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας - στο υλικό.

Αυχενική οστεοχονδρωσία

Η αυχενική οστεοχόνδρωση συνήθως νοείται ως μια εκφυλιστική βλάβη των μεσοσπονδύλιων δίσκων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Σήμερα, ο όρος «οστεοχόνδρωση» με την κλασική του έννοια είναι ξεπερασμένος. Τώρα τα σύνδρομα πόνου της σπονδυλικής στήλης χωρίζονται σε συγκεκριμένα (που προκύπτουν ως αποτέλεσμα πρωτοπαθούς νόσου, όπως όγκος, μόλυνση κ. λπ. ) και μη ειδικά, που υποδηλώνουν βλάβη στο μυοσκελετικό σύστημα της σπονδυλικής στήλης.

Με την ανάπτυξη της ιατρικής, γίνεται σαφές ότι η πηγή της δυσφορίας και του πόνου στον αυχένα μπορεί να είναι διάφορες ανατομικές δομές και, κατά συνέπεια, η επιτυχής θεραπεία απαιτεί την πιο ακριβή και λεπτομερή διάγνωση.

Αιτίες

Ορισμένες αιτίες της νόσου αναφέρονται από τον Διδάκτωρ Ιατρικών Επιστημών, Επίτιμο Καθηγητή του Μογγολικού Πανεπιστημίου, νευρολόγο, παιδίατρο Yong Jun Choi:

• μειωμένη σωματική δραστηριότητα?
• κακή στάση του σώματος?
• υπερβολικό βάρος;
• παρατεταμένη σωματική δραστηριότητα?
• κληρονομικότητα;
• ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης.

Ο κύριος λόγος είναι το ακατάλληλο φορτίο στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Τις περισσότερες φορές, ένα άτομο βρίσκεται σε στατική θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν οι μύες του λαιμού είναι τεντωμένοι (κοιτάζοντας την οθόνη, βιβλίο). Σε αυτή την περίπτωση, η διατροφή στους μύες και τους συνδέσμους παρέχεται ανεπαρκώς, εμφανίζεται ένταση και ο λαιμός αρχίζει να πονάει. Ο πρωτογενής γκρίνια πόνος είναι συχνά το πρώτο σύμπτωμα της νόσου, το οποίο στη συνέχεια οδηγεί σε προεξοχή.

Οι εκφυλιστικές διεργασίες στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ξεκινούν σχεδόν από τη στιγμή της γέννησης, όταν το παιδί αρχίζει να κρατά το κεφάλι του ψηλά. Το αυξημένο φορτίο στον μεσοσπονδύλιο δίσκο διαταράσσει σταδιακά τη θρέψη του και τον ινώδη δακτύλιο. Λόγω υπερβολικού φορτίου, ο πολφικός πυρήνας αρχίζει να μετατοπίζεται από το κέντρο προς την περιφέρεια, πιέζοντας από μέσα στον ινώδη δακτύλιο και εμφανίζεται προεξοχή του δίσκου. Με τη σειρά της, η προεξοχή ασκεί πίεση στη σπονδυλική ρίζα, η οποία προκαλεί πόνο και δυσλειτουργία. Αντισταθμιστικές αλλαγές και οστικές αυξήσεις σχηματίζονται σε παρακείμενους σπονδύλους, οι οποίοι επηρεάζουν επίσης τις ρίζες ή τα αγγεία τροφοδοσίας. Και εδώ είναι, συμπιεστικά και αντανακλαστικά σύνδρομα οστεοχονδρωσίας, σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας και παρόμοια προβλήματα.

Στη Δύση, ο πόνος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ονομάζεται μη ειδικός, εκτός εάν αποδεικνύεται το αντίθετο, εκτός εάν εντοπιστεί βλάβη στις ρίζες ή στα αγγεία τροφοδοσίας. Εκεί συνήθως συνδέεται με σπασμό των μυών που περιβάλλουν την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η παρατεταμένη μυϊκή ένταση συμβάλλει στο σχηματισμό μυϊκών σπασμών γύρω από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο σπασμός περιορίζει την κινητικότητα στις πλευρικές (μεσοσπονδύλιες) αρθρώσεις και αυτό δημιουργεί συνθήκες για αυξημένο φορτίο στον μεσοσπονδύλιο δίσκο.

Μεταξύ εκείνων που αρχικά αναζητούν βοήθεια με πόνο στον αυχένα, στο 90% των περιπτώσεων σχετίζεται με μυϊκό σπασμό. Αυτή η κατανόηση ανοίγει περισσότερες ευκαιρίες για να βοηθήσετε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων.

Εάν η νόσος αγνοηθεί, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ημικρανίες, μερική απώλεια ακοής, δυσλειτουργία του αυτόνομου συστήματος και ανάπτυξη μεσοσπονδύλιων κηλών. Επομένως, δεν πρέπει να το αγνοήσετε και να ελπίζετε για το καλύτερο.

Για την αναγνώριση των πρωταρχικών αιτιών, έχει αναπτυχθεί ένα σύστημα «κόκκινων σημαιών», η παρουσία του οποίου υποδηλώνει την ανάγκη περαιτέρω εξέτασης.

Μερικές από αυτές τις σημαίες είναι μέρος της ιστορίας του ασθενούς, όπως ένας τραυματισμός που οδήγησε σε πόνο ή ιστορικό καρκίνου. Άλλα καθορίζονται κατά τη διάρκεια λεπτομερούς νευρολογικής εξέτασης: όταν η ρίζα έχει υποστεί βλάβη από κήλη δίσκου, σημειώνεται μεμονωμένη αδυναμία των μυών του δείκτη, μειωμένη ευαισθησία στην αντίστοιχη περιοχή και απουσία συγκεκριμένου αντανακλαστικού. Ο πιο κοινός τύπος είναι ο μυοσκελετικός πόνος. Μια άλλη σημαντική πτυχή είναι η διάρκεια του πόνου. Ο πόνος στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας χωρίζεται σε οξύ, υποξύ και χρόνιο, ανάλογα με τη χρονική στιγμή. Το πρόβλημα με τα σύνδρομα χρόνιου πόνου είναι ότι εμφανίζεται κεντρική ευαισθητοποίηση, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί με πόνο σε μη επώδυνα ερεθίσματα.

Συμπτώματα

Αρχικά, η ασθένεια εκδηλώνεται ως πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού και του λαιμού, ζάλη, αλλαγές στην αρτηριακή πίεση, πονοκεφάλους και τσούξιμο των σπονδύλων του λαιμού κατά την περιστροφή του κεφαλιού. Στη συνέχεια, με την εξέλιξη και την έλλειψη θεραπείας, αναπτύσσονται σύνδρομα ειδικά για την οστεοχονδρωσία.

Αυτά περιλαμβάνουν:

• πόνος σε διάφορα μέρη του σώματος.
• δυσκολία στροφής του κεφαλιού.
• γενική αδυναμία?
• χαμηλή ευαισθησία χεριών?
• μειωμένη ακοή και όραση.
• αναπνευστικά προβλήματα;
• ζάλη και απώλεια συντονισμού.

Το σώμα μας μας δίνει σήματα όταν κάτι δεν πάει καλά με αυτό. Εάν υπάρχουν προβλήματα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, τότε το άτομο θα αισθανθεί έναν ενοχλητικό πόνο σε αυτή την περιοχή. Η αγνόηση του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει σε μούδιασμα στα χέρια σας.

Ο Γάλλος νευρολόγος και χειροπράκτης J. Welnet επισημαίνει συμπτώματα όπως λιποθυμία, εμβοές, πόνο στο πίσω μέρος του κεφαλιού και στις ωμοπλάτες, εξασθένηση της μνήμης, πονόλαιμο και πολλά άλλα.

Συχνά η πρώτη εκδήλωση της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι μια «οσφυϊκή μοίρα», που μερικές φορές θεωρείται ως φλεγμονή των μυών (αυχενική μυοσίτιδα). Στο πλαίσιο της νόσου, μπορεί να αναπτυχθεί σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας, όπως ο αγγειόσπασμος.

Εάν παρατηρήσετε τα πρώτα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν νευρολόγο, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιπτώσεις που περιγράφονται από έναν ειδικό:

Υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια που δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι στους μύες, αλλά σε άλλες δομές και δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς γιατρό. Τόσο οι γιατροί όσο και οι ειδικοί στην κίνηση πρέπει να γνωρίζουν αυτά τα σημάδια. Σημάδια βλάβης στις ρίζες, όγκος ή φλεγμονώδης διαδικασία σε σπονδύλους, δίσκους, μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις. Πρώτα απ 'όλα, η ηλικία πρέπει να ανησυχεί: ο επίμονος πόνος δεν είναι χαρακτηριστικός για παιδιά κάτω των 15 ετών· στους ενήλικες μετά από 50-55 ετών, κυριαρχεί η εγρήγορση για τον καρκίνο. Θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε γιατρό εάν ο πόνος στην αυχενική μοίρα εμφανίζεται μετά από τραυματισμό, εάν αυξάνεται και σας ενοχλεί όταν ξαπλώνετε, συνδυάζεται με αύξηση της θερμοκρασίας ή εμφανίζεται μετά από καρκίνο.

Σύνδρομα

Καθώς η νόσος εξελίσσεται, αναπτύσσονται σύνδρομα ειδικά για την οστεοχονδρωσία.

Σπονδυλικό σύνδρομο

Χαρακτηρίζεται από πόνο κατά την στροφή του αυχένα, περιορισμένη κινητικότητα του αυχένα και πονοκεφάλους.

Ριζικό σύνδρομο

Εμφανίζεται όταν οι νευρικές ρίζες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι κατεστραμμένες. Τα συμπτώματα ποικίλλουν: πόνος, μούδιασμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού, μούδιασμα στην άκρη της γλώσσας, πόνος στην κλείδα, δυσκολία στην κατάποση, πόνος και δυσφορία στις ωμοπλάτες και στο αντιβράχιο, μούδιασμα και δυσφορία στα άκρα των δακτύλων.

Σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας

Μιλάει για διαταραχή της εγκεφαλικής κυκλοφορίας. Εκδηλώνεται ως πονοκέφαλος τύπου ημικρανίας, προβλήματα όρασης, αυξήσεις πίεσης, αίσθημα εμβοών, έμετος και ναυτία, ζάλη μέχρι απώλεια συνείδησης.

Καρδιακό σύνδρομο

Επηρεάζει τη λειτουργία της καρδιάς και μιμείται τα συμπτώματα της στηθάγχης, επομένως οι ασθενείς φοβούνται πολύ όταν έχουν τέτοια συμπτώματα. Χαρακτηρίζεται από κρίσεις ταχυκαρδίας (αυξημένος καρδιακός ρυθμός), πόνος στο στήθος, αδυναμία, δύσπνοια.

Στάδια

Ο Yong Joon Choi ονομάζει τα ακόλουθα στάδια της νόσου:

1. Σταδιακά, ο οστεοχόνδριος ιστός αρχίζει να διασπάται.
2. Εμφανίζονται ρωγμές στο δίσκο και αρχίζει να συρρικνώνεται.
3. Τα αυχενικά αγγεία και οι μύες είναι κατεστραμμένα και σχηματίζονται κήλες δίσκου.
4. Ο οστικός ιστός αρχίζει να αναπτύσσεται, οι νευρικές απολήξεις πιέζονται, εμφανίζεται ακαμψία στις κινήσεις και οι γειτονικές αρθρώσεις καταστρέφονται.

Δεν υπάρχει γενικά αποδεκτή σταδιοποίηση της οστεοχονδρωσίας. Τα νοσοκομεία το ταξινόμησαν κατά περίοδο, αλλά αυτό είναι ένα ξεπερασμένο σύστημα. Επί του παρόντος, υποδεικνύουν εκφυλιστική-δυστροφική δισκοπάθεια (DDD), προσδιορίζοντας τον τύπο της νόσου: οστεοχόνδρωση, σπονδυλαρθρίτιδα, σπονδύλωση, αρθροπάθεια των ημικυκλικών αρθρώσεων, προεξοχές, κόμβοι Schmorl. Με βάση τα αποτελέσματα της διαγνωστικής μελέτης με ακτίνες Χ, ο γιατρός υποδεικνύει μια εκφυλιστική αλλαγή σε έναν συγκεκριμένο μεσοσπονδύλιο δίσκο.

Διαγνωστικά

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με μαγνητική τομογραφία, αξονική τομογραφία και ακτινογραφίες.

Το χρυσό πρότυπο στη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας είναι η εξέταση με μαγνητική τομογραφία. Μια μαγνητική τομογραφία μπορεί να εξετάσει ξεκάθαρα τις δομές των οστών, τις κήλες δίσκου και να εκτιμήσει το μέγεθός τους. Εάν υπάρχει διαταραχή στη γενική ροή του αίματος και συμπτώματα της σπονδυλικής αρτηρίας, γίνεται υπερηχογράφημα των βραχιοκεφαλικών αρτηριών.

Η διάγνωση γίνεται με βάση τα παράπονα, το ιατρικό ιστορικό και την εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης. Από τις ενόργανες μεθόδους η κλασική είναι η ακτινογραφία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης με λειτουργικές εξετάσεις.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας

Σύμφωνα με τον Δρ Yong Jun Choi, η θεραπεία για την οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να περιλαμβάνει φάρμακα, χειρωνακτική θεραπεία, μασάζ, φυσιοθεραπεία και θεραπευτικές ασκήσεις.

Σε περίπτωση πόνου, πρέπει να ανακουφίσετε τη συμπίεση των σπονδύλων και να εξαλείψετε τον μυϊκό σπασμό. Οι σφιγμένοι μύες σφίγγουν τους σπονδύλους και εμποδίζουν την πλήρη κίνηση στις αρθρώσεις. Η φυσιοθεραπεία, το μασάζ και η κολύμβηση, τα χαλάκια μασάζ βελονισμού θα σας βοηθήσουν σε αυτό. Κάθε φάρμακο που ανακουφίζει ενεργά τον πόνο έχει παρενέργειες, επομένως μπορούν να ληφθούν μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

φαρμακευτική αγωγή

Περιλαμβάνει τη λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που συνταγογραφούνται από γιατρό ανάλογα με τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών.

Εάν τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι αναποτελεσματικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν επεμβατικές μέθοδοι: θεραπεία με ένεση, που συχνά αναφέρεται ως «μπλοκάρισμα». Σε αυτή την περίπτωση, πραγματοποιείται τοπική χορήγηση ενός αντιφλεγμονώδους φαρμάκου (ορμονικού και αναισθητικού) στο σημείο της φλεγμονής. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ενέσεων. Υπάρχουν επιφανειακές, οι οποίες μπορούν να πραγματοποιηθούν σύμφωνα με ανατομικά ορόσημα, αλλά χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο μέθοδοι ελέγχου οπτικοποίησης, για τις επιφανειακές είναι έλεγχος υπερήχων και υπάρχουν επίσης βαθιές ενέσεις που απαιτούν έλεγχο ακτίνων Χ.

Μη ναρκωτικά

Η μη φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση αλοιφών με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη συστατικά, τη λήψη μυοχαλαρωτικών για τη μείωση του μυϊκού τόνου, χονδροπροστατευτικών για τη θρέψη του ιστού του χόνδρου και βιταμινών Β. Εκτός έξαρσης, μπορούν να πραγματοποιηθούν διάφορες φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και μασάζ.

Υποψήφιος Ιατρικών Επιστημών, αθλητικός γιατρός, ειδικός αποκατάστασης, φυσιοθεραπευτής, υπεύθυνος προαγωγής υγείας και προώθησης ενός υγιεινού τρόπου ζωής λέει περισσότερα για μη φαρμακευτικές μεθόδους θεραπείας της αυχενικής οστεοχόνδρωσης.

Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας για την οστεοχονδρωσία αυξάνεται όταν χρησιμοποιούνται αρκετοί τύποι φυσιοθεραπείας ταυτόχρονα:

• έκθεση σε υπερηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας.
• μαγνητική θεραπεία πεδίου χαμηλής συχνότητας.
• ενισχυτική θεραπεία?
• Δυναμικά ρεύματα;
• θεραπεία με λέιζερ?
• Darsonval;
• θεραπεία κρουστικών κυμάτων.

Το μασάζ είναι επίσης πολύ σημαντικό, βελτιώνει τη διατροφή των ιστών, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και τη ροή της λέμφου, αλλά έχει τις αντενδείξεις του (φυματιώδης σπονδυλίτιδα, παρουσία όγκων και μεταστάσεων). Το μασάζ βοηθά στη μείωση του τοπικού μυϊκού σφιξίματος και μαλακώνει τις ελικοειδείς αλλαγές του συνδετικού ιστού στο δέρμα.

Στην αρχή του μαθήματος, η διαδικασία είναι αρκετά επώδυνη, αλλά με καθημερινές συνεδρίες ο πόνος υποχωρεί την τέταρτη ή πέμπτη ημέρα. Η αυχενική οστεοχονδρωσία αποτελεί ένδειξη για μασάζ στα υποξεία και ακόμη και στα οξέα στάδια· σε αυτή την περίπτωση, οι πρώτες συνεδρίες πρέπει να είναι ήπιες και να στοχεύουν στην ανακούφιση του πόνου.

Ο στόχος ενός μασάζ αυχένα είναι να επιτευχθεί πλήρης χαλάρωση των μυών της πλάτης, επομένως το μασάζ εκτελείται ξαπλωμένος σε τραπέζι. Εάν ο πόνος ακτινοβολεί στον ώμο, τότε μετά την εργασία των μυών της κεφαλής και του λαιμού, οι μύες του ώμου και των χεριών δουλεύονται.

Εκτονωτική θεραπείαή έλξη της σπονδυλικής στήλης κάτω από το βάρος του ίδιου του σώματος χρησιμοποιείται επίσης στη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται ειδικό στρώμα ή πατάκι με σύστημα κλίσης νευρώσεων. Ο ασθενής βρίσκεται σε άνετη θέση· κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, η σπονδυλική στήλη αποφορτίζεται αποτελεσματικά.

Υπεριώδης ακτινοβολίαΘεωρείται ως συμπληρωματική θεραπεία που προάγει το μεταβολισμό του ασβεστίου και της βιταμίνης D, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία για τα άτομα που λαμβάνουν θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή. Αυτή η μέθοδος αποκαθιστά την αναλογία καλσιτονίνης και παραθυρίνης στο αίμα, βελτιώνοντας έτσι την απορρόφηση του ασβεστίου και ενισχύοντας τον οστικό ιστό.

Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από τα αίτια και τα συμπτώματα της νόσου. Για έντονο πόνο, είναι προτιμότερο να συνδυάζονται ημιτονοειδή και διαμορφωμένα δυναμικά ρεύματα σε συνδυασμό με μαγνητοθεραπεία και darsonvalization· εάν ο αγγειακός παράγοντας είναι ο πρωταρχικός παράγοντας, τότε προτιμάται η μέθοδος μαγνητικής θεραπείας.

Η ανατολική ιατρική έχει επιτύχει μεγάλη επιτυχία στη θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας. Μαζί με τη φαρμακευτική θεραπεία, ο βελονισμός θεωρείται μια από τις καλύτερες μεθόδους θεραπείας. Κυρίως γιατί πυροδοτεί την παραγωγή εγκεφαλινών και ενδορφινών - φυσικών παυσίπονων. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο βελονισμός συνταγογραφείται πολύ συχνά στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, καθώς ο πόνος μερικές φορές προκαλεί μεγάλη ενόχληση και είναι πολύ προτιμότερο να αφαιρεθούν με αυτόν τον τρόπο παρά με φάρμακα. Συνήθως, μέσα σε ένα μάθημα, συνταγογραφούνται 10-15 συνεδρίες διάρκειας από 20 έως 60 λεπτά. Η ουσία της διαδικασίας είναι να διεγείρει βιοενεργά σημεία, τα οποία βοηθούν το σώμα να αυτοθεραπευθεί παράγοντας ορισμένες ορμόνες που ανακουφίζουν από τη φλεγμονή και ανακουφίζουν από τον πόνο. Ο βελονισμός για την οστεοχονδρωσία βοηθά επίσης στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας. Το αίμα ρέει πιο γρήγορα στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα οι πονοκέφαλοι, οι εμβοές και η ζάλη να υποχωρούν.

Δεδομένου ότι τα φάρμακα και οι φυσικές διαδικασίες ανακουφίζουν από τη φλεγμονή, αξίζει να μάθετε τον λόγο για την υπερφόρτωση ορισμένων δομών της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Για τους υπαλλήλους γραφείου, ο πιο συνηθισμένος προβοκάτορας είναι μια άβολη στάση σώματος ενώ βρίσκεστε στο χώρο εργασίας. Εάν είναι δυνατό να μαντέψει κανείς την αιτία, ο γιατρός μπορεί να δώσει κάποιες συμβουλές για τη βελτιστοποίηση του (εργονομικού) χώρου εργασίας.

Χειρουργικός

Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται παρουσία συμπίεσης νευρικών δομών, νευροαγγειακών συγκρούσεων με σοβαρά κλινικά φαινόμενα.

Εκτελούνται επεμβάσεις για την εκτομή μεσοσπονδύλιων κηλών, αρθρώσεων όψεων, σπονδυλικών τόξων, καθώς και για την επέκταση του μεσοσπονδύλιου ή του λεγόμενου τρήματος, εάν υπάρχουν ενδείξεις για αυτούς τους χειρισμούς.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν:

• νευρολογικές διαταραχές?
• σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας?
• απώλεια της ικανότητας για εργασία.

Εάν η θεραπεία δεν ξεκινήσει έγκαιρα και η νόσος εξελιχθεί, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως λιποθυμία, μειωμένη όραση και ακοή, μυϊκή ατροφία, παράλυση και αισθητηριακές διαταραχές.

Πρόληψη

Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν υγιεινό τρόπο ζωής, σωστή διατροφή με ποικίλη διατροφή, περιοδική προθέρμανση κατά την καθιστική εργασία και χρήση ορθοπεδικών μαξιλαριών.

Η πρόληψη συνίσταται στο να ληφθούν υπόψη οι γενετικοί παράγοντες και ο τρόπος ζωής. Και αν δεν μπορούμε να επηρεάσουμε γενετικούς παράγοντες, τότε είμαστε αρκετά ικανοί να διορθώσουμε ορθοπεδικές διαταραχές: βελτιστοποίηση του χώρου εργασίας, επιλογή του κατάλληλου ύψους καρέκλας/τραπεζιού (που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους ψηλούς ανθρώπους).

Σχετικά με τη σωστή οργάνωση ενός χώρου ύπνου: η βέλτιστη θέση σώματος είναι αυτή στην οποία διατηρούνται οι φυσικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης και το φορτίο κατανέμεται ομοιόμορφα σε ολόκληρη την επιφάνεια του σώματος. Αυτή η θέση είναι στην πλάτη ή στο πλάι. Όταν ένα άτομο ξαπλώνει ανάσκελα, η σπονδυλική στήλη είναι σε χαλαρή κατάσταση και δεν βιώνει άγχος.

Για την αυχενική οστεοχονδρωσία, πρέπει να επιλέξετε ένα μαξιλάρι έτσι ώστε η κάτω άκρη του μαξιλαριού να βρίσκεται κάτω από το κεφάλι. Μια άλλη λύση είναι η αλλαγή της θέσης του τμήματος της κεφαλής σε ένα λειτουργικό κρεβάτι, που θα επιτρέψει στο κεφάλι και τη ζώνη ώμων να ανυψωθούν μερικές μοίρες. Αυτό θα μειώσει τον πόνο.

Όταν κοιμάστε στο πλάι, το φορτίο στη σπονδυλική στήλη είναι επίσης ομοιόμορφο. Πρέπει οπωσδήποτε να λυγίσετε τα πόδια σας, με αυτόν τον τρόπο το κέντρο βάρους μετατοπίζεται, το φορτίο κατανέμεται ομοιόμορφα στον μηρό και στην πλαϊνή επιφάνεια του σώματος. Εάν το κρεβάτι είναι πολύ σκληρό, ολόκληρο το φορτίο πέφτει στα προεξέχοντα μέρη του σώματος. Όταν είναι μαλακό, το σώμα «κρεμάει» και η σπονδυλική στήλη παίρνει μια θέση που μπορεί να φαίνεται άβολη. Είναι καλύτερο για τους ηλικιωμένους να επιλέγουν στρώματα που βοηθούν στην αποφυγή συμπίεσης, καθώς και εκείνοι που έχουν συνηθίσει να κοιμούνται στο πλάι, για παράδειγμα, με ζωνική ή πολλαπλή κατανομή βάρους.