Δεδομένου ότι η αρθρίτιδα των διαφόρων αιτιολογιών και της οστεοαρθόλης έχει παρόμοια συμπτώματα (κυρίως πόνο στις αρθρώσεις), συχνά μπερδεύονται. Ωστόσο, οι διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας δεν βρίσκονται μόνο στα λεξικά χαρακτηριστικά (όπου η "αρθρίτιδα" υποδηλώνει οξεία, αιχμηρή φλεγμονή και "αρθρίωση" - μια χρόνια, σταδιακά αναπτυσσόμενη κατάσταση), αλλά και στον μηχανισμό της νόσου και αργότερα. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας (ρευματοειδών, μολυσματικών κ. λπ. ) από την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και άλλων αρθρώσεων, ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους - διαβάζονται στο άρθρο μας.
Η αρθρίτιδα είναι η διαδικασία της φλεγμονής, που συνδέεται συχνότερα με αυτοάνοσες ασθένειες, μολυσματικές καταστάσεις, ορμονική ανισορροπία και μεταβολικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη γενική κατάσταση του σώματος. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζονται μεταβολές στο υγρό της άρθρωσης (ενώ με την αρθρίωση μπορεί να υπάρχει έλλειψη παραγωγής της) και ο συνδετικός ιστός.
Παραδείγματα αρθρίτιδας:
- Μολυσματική αρθρίτιδαπου προκαλούνται από βακτήρια, ιούς, παράσιτα ή μύκητες. Συνήθως εκδηλώνεται από το γεγονός ότι η κοινή διογκώνεται, πονάει, το δέρμα πάνω από αυτό είναι κόκκινο και ζεστό. Συχνά η μολυσματική αρθρίτιδα συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας.
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Σε αντίθεση με το μολυσματικό, έχει αυτοάνοση φύση - αυτό σημαίνει ότι το σώμα αποτυγχάνει και, απλοποιημένο, το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να καταπολεμά τους κοινούς ιστούς, διακρίνοντας αντισώματα εναντίον τους. Με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, ένα άτομο έχει πόνο και δυσκαμψία των κινήσεων στις αρθρώσεις και, επιπλέον, μπορεί να υπάρχει αδυναμία στους μυς, περιόδους μικρής αύξησης της θερμοκρασίας (μικρότερη από 38 μοίρες) και ορισμένων άλλων συμπτωμάτων.
Οστεοαρτρίωση (αρθρίωση) - Εκφυλιστική, μη φλεγμονώδη ασθένεια, η οποία σχετίζεται με τη φυσική φθορά των αρθρικών επιφανειών. Η καταστροφή του χόνδρου μπορεί να προκληθεί από υπερβολικό φορτίο, μειωμένο ορμονικό υπόβαθρο, μεταβολές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα του ασθενούς, αξονικό φορτίο (για παράδειγμα, με καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης ή λανθασμένα συντηγμένα κατάγματα).
Η οστεοαρνία συνοδεύεται από περιορισμό της κινητικότητας των αρθρώσεων και των οστεοφυτών. Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, οδηγεί σε μηχανικές παραμορφώσεις της κάψουλας των αρθρώσεων και των οστών.
Η αρθρίωση μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο τον χόνδρο ταυτόχρονα ή σε περιοχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι φλεγμονώδεις διεργασίες μπορούν να παρατηρηθούν με την αρθρίωση, αλλά είναι συνήθως ασταθής και εμφανίζονται στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας ιδιαίτερα προφανής; Αυτή είναι η ηλικία της εμφάνισης της νόσου. Η περισσότερη αρθρέωση συμβαίνει σε ηλικία 60 ετών και άνω, αλλά τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται ακόμη και στα 45. Η αρθρίτιδα, αντίθετα, επηρεάζει τους νέους ανθρώπους που έχουν υποστεί βόλτα κάτω των 55 ετών και μπορούν να ξεκινήσουν ακόμη και σε παιδιά και εφήβους.
Ποιες είναι οι διαφορές στα συμπτώματα της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως;
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας έγκειται στο γεγονός ότι η αρθρίτιδα αρχίζει με την διόγκωση των αρθρώσεων, την ερυθρότητα και την αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος, καθώς και τον οξύ πόνο, που ανεξάρτητα από την ένταση των κινήσεων. Ο πόνος μπορεί να ενταθεί ακόμη και τη νύχτα (ενώ ο πόνος με την αρθρίωση μειώνεται μετά από ανάπαυση και μείωση του φορτίου στην άρθρωση). Η κρυστάλλευση στις αρθρώσεις συχνά απουσιάζει με αρθρίτιδα. Τα συμπτώματα αρχίζουν συχνά και επιδεινώνεται μετά το άγχος, SARS (κρύο), αμυγδαλίτιδα (πονόλαιμος), κυστίτιδα και άλλες οξεία μολυσματικές καταστάσεις.
Οι εκδηλώσεις οξείας αρθρίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν:
αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος ·
πυρετός;
αυξημένο μέγεθος άρθρωσης λόγω οίδημα.
ερυθρότητα του δέρματος στην περιοχή της πληγείσας άρθρωσης.
αδυναμία, αυξημένη κόπωση.
Απώλεια βάρους.
Ανάλογα με την αιτιολογία της αρθρίτιδας, ενδέχεται να εμφανιστούν πρόσθετα σημάδια:
φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων;
πόνος στα όργανα του γεννητικού συστήματος.
Αρνητικά συμπτώματα εκ μέρους των οργάνων με ενεργό παροχή αίματος (καρδιά, πνεύμονες, νεφρά, ήπαρ).
Η αρθρίωση δεν συνοδεύεται από ερυθρότητα του δέρματος και, αν δεν περιπλέκεται από την αρθρίτιδα, η παροξυσμική πορεία δεν είναι χαρακτηριστική γι 'αυτό.
Η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας και των μηχανισμών αρθρίτιδας
Αν και η φύση των αισθήσεων με αρθρίτιδα και αρθρίωση μπορεί να είναι παρόμοια, οι μηχανισμοί της εμφάνισής τους διαφέρουν σημαντικά.
Για παράδειγμα, η κλασική αρθρίτιδα (οίδημα, πόνος, ερυθρότητα) εμφανίζεται λόγω φλεγμονώδους υγρού, το οποίο απελευθερώνεται από το κέλυφος της άρθρωσης κατά τη διάρκεια της φλεγμονής.
Τα συμπτώματα της αρθρίσεως σχετίζονται με μηχανική βλάβη στις αρθρικές επιφάνειες και τα οστά, τον σχηματισμό οστεοφυτών, το ανομοιογενές φορτίο στις διάφορες αρθρώσεις της άρθρωσης και την ανεπαρκή ποσότητα υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης.
Τοποθεσία: Πώς διαφέρει η αρθρίτιδα από την αρθρίωση;
Και οι δύο ασθένειες μπορούν να επηρεάσουν οποιαδήποτε άρθρωση, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η θέση της παθολογίας μπορεί να υποδείξει τον χαρακτήρα της. Έτσι, για παράδειγμα, η αρθρίτιδα έχει "αρθρώσεις της βλάβης" και "αρθρώσεις εξαίρεσης" - ανάλογα με τον επιπολασμό της νόσου.
Η αρθρίτιδα συνήθως εντυπωσιάζει πρώτα απ 'όλα:
αρθρώσεις του καρπού και των δακτύλων.
Οι εγγύς αρθρώσεις inter -phalanx.
αρθρώσεις γόνατος και αστραγάλου.
αρθρώσεις των ποδιών ·
αρθρώσεις αγκώνα.
Η συμμετρική φύση της βλάβης μπορεί να είναι χαρακτηριστική της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ενώ ασύμμετρη - για ψωριασική και άλλα είδη.
Η αρθρέωση εμφανίζεται συχνότερα στις αρθρώσεις που υπόκεινται σε εντατικό φορτίο:
αρθρώσεις γόνατος;
Οι αρθρώσεις Parleen-Phalanx των αντίχειρων.
Απομακρυσμένες αρθρώσεις των δακτύλων.
αρθρώσεις ισχίου ·
αρθρώσεις αστραγάλου.
Μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις.
Πώς διαφέρει η διάγνωση της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως;
Η αρχική διάγνωση της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως περιλαμβάνει μια οπτική εξέταση και ψηλάφηση των αρθρώσεων που προκαλούν οδυνηρές αισθήσεις. Ταυτόχρονα, αξίζει να εξεταστεί οι προηγούμενες ασθένειες και τραυματισμοί που μπορεί να είναι βασικοί παράγοντες.
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας είναι ορατή στις δοκιμές αίματος και ούρων. Μερικές φορές ανιχνεύουν τα βακτηριακά παθογόνα, καθώς και ένα αυξημένο επίπεδο λευκοκυττάρων, επιταχυνόμενο οικισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και άλλων δεικτών φλεγμονής, όπως ένας ρευματοειδής παράγοντας. Ελλείψει ορατών αλλαγών, συνταγογραφούνται πρόσθετες μελέτες.
Με την αρθρέωση σε μια ακόλουθη x, μπορείτε να δείτε τη στένωση του χάσματος των αρθρώσεων, την αραίωση του στρώματος του χόνδρου και, ανάλογα με τη σκηνή, την παρουσία οστεοφυτών. Με την αρθρίτιδα, δεν υπάρχουν ορατές αλλαγές στο X -Ray.
Η διάγνωση χρησιμοποιεί επίσης μεθόδους οργανικών ερευνών όπως υπερηχογράφημα, CT, MRI, καθώς και ελάχιστα επεμβατικές παρεμβάσεις, όπως αρθροσκόπηση.
Διαφορές στις προσεγγίσεις στη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας
Η αρθρίωση παραμένει πάντοτε ανίατη, που αντιπροσωπεύει μια χρόνια κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, η αρθρίτιδα μπορεί να είναι είτε χρόνια (για παράδειγμα, ρευματοειδή, ιδιοπαθή, ψωριασική) είτε οξεία, προσωρινή (για παράδειγμα, μολυσματική).
Εάν μιλάμε για μολυσματική αρθρίτιδα, τότε η έγκαιρη χρήση των αντιβιοτικών αποφεύγει καταστροφικές αλλαγές στην άρθρωση. Η σωστή επιλογή των αντιβιοτικών είναι σημαντική. Γι 'αυτό, πραγματοποιείται διαγνωστική διάτρηση της κατεστραμμένης άρθρωσης και το προκύπτον βιοϋλικό αποστέλλεται στο εργαστήριο για να προσδιορίσει το παθογόνο και την ανάλυσή του για ευαισθησία σε προσβάσιμα αντιβακτηριακά φάρμακα.
Στην περίπτωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, απαιτείται η μακροπρόθεσμη χρήση κορτικοστεροειδών, κυτταροστατικών παραγόντων και NSAID. Η χρήση αυτών των φαρμάκων απαιτεί μια συνεχή παρατήρηση ενός γιατρού λόγω των δυσμενών επιπτώσεών τους στο σώμα. Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν νέα βιολογικά προϊόντα που παρουσιάζουν υψηλή αποτελεσματικότητα, μειώνοντας τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της νόσου, όπως ο πόνος και το οίδημα.
Με την αρθρέωση στα πρώτα στάδια, τα ναρκωτικά και οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι είναι αποτελεσματικές, οι οποίες διεγείρουν την αποκατάσταση, τη διατροφή και την ενυδατική κρέμα του χόνδρου. Η τακτική χρήση των χονδροπροστατευτικών και των παρασκευασμάτων υαλουρονικού οξέος μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής σε όλα τα στάδια της νόσου, με εξαίρεση το τελικό στάδιο της.
Τα μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται συμπτωματικά για να μειώσουν τη φλεγμονή και ως αρχικό στάδιο της θεραπείας. Τα αναλγητικά χρησιμοποιούνται επίσης με τον ίδιο τρόπο, συνήθως με τη μορφή τοπικών φαρμάκων. Επίσης, πολλοί είναι συνταγογραφούμενες ασκήσεις φυσιοθεραπείας (θεραπεία άσκησης), βρωμιά και φυσιοθεραπεία (μαγνητοθεραπεία, ηλεκτροφόρηση).
Ποιος γιατρός αντιμετωπίζει αρθρίτιδα και αρθρίωση
Ένας γιατρός που στις περισσότερες περιπτώσεις αξιολογεί την κατάσταση της άρθρωσης και συμβουλεύει ότι ο ασθενής είναι ορθοπεδικός τραυματολόγος.
Ανάλογα με το τι προκαλείται αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα, οι γιατροί άλλων ειδικότητες μπορούν επίσης να συνδεθούν με τη διαδικασία διάγνωσης και θεραπείας. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της αρθρίτιδας που σχετίζεται με μια συστηματική ασθένεια του συνδετικού ιστού, ο ασθενής διεξάγεται από ρευματολόγο.
Συμπεράσματα
Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως συχνά εκδηλώνονται ταυτόχρονα, τότε είναι πιο δύσκολο να τα διακρίνουμε. Η φλεγμονή μπορεί να συμβεί στο φόντο της αρθρίσεως και με τη σειρά της η αρθρίωση μπορεί να αναπτυχθεί στο φόντο της αρθρίτιδας, για παράδειγμα, σε περίπτωση βλάβης στον ιστό του χόνδρου με κρυστάλλους ουρικού οξέος.
Συχνά η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας είναι θολή και επομένως ο όρος "αρθροσο-αρθρίτιδα" χρησιμοποιείται στη διάγνωση. Αυτή η κατάσταση συνδυάζει εκφυλιστικά και φλεγμονώδη συμπτώματα που μπορεί να μην εμφανίζονται ταυτόχρονα. Αυτό είναι χαρακτηριστικό των μεταγενέστερων σταδίων της οστεοαρνίας, όταν οι παραβιάσεις του χόνδρου προκαλούν τοπική φλεγμονή.
Η πρόληψη της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως περιλαμβάνει την απόρριψη κακών συνηθειών, την τήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και των ορθοπεδικών συστάσεων. Ο έλεγχος βάρους διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Η τακτική σωματική άσκηση είναι απαραίτητη, αλλά χωρίς υπερβολικά φορτία, με προκαταρκτική περιποίηση. Η άνεση των παπουτσιών, των μαξιλαριών και του χώρου εργασίας είναι επίσης σημαντική. Η πρόληψη της αρθρίτιδας περιλαμβάνει έγκαιρη εμβολιασμό, θεραπεία λοιμώξεων, διατήρηση της υγείας των δοντιών και ενίσχυση της ανοσίας. Προσπαθήστε να αποφύγετε την υποθερμία, το άγχος και τη φυσική υπερφόρτωση.
Ελπίζουμε ότι αυτό το άρθρο σας βοήθησε να κατανοήσετε καλύτερα τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας!
